Jak ja mogę zaplanować sobie przyszłość w wieku 16 lat?!!

Okej, ze względu że kończę już gimnazjum (chyba się cieszę), to chciałam poruszyć temat wyboru szkoły. Pewnie przeczytają to osoby w różnym wieku, ale na pewno każdy przechodził ten okres, kiedy wciskano mu ulotkę do wszelakich szkoły a każda była cycuś glancuś. Rozumiem - zawodówka, technikum, liceum - wszystko to daje inne priorytety, ale prawda jest taka, ze mimo iż powinniśmy, to w wieku 16 lat nie wiemy co jest dla nas dobre, co chcemy robić itd. Często wybieramy szkołę ze względu, że idą tam nasi znajomi co jest dla mnie poniekąd głupotą. Po co w końcu poznawać nowych ludzi i poszerzać swoje horyzonty? No tak czy inaczej, sądzę że ludzie, którzy nie wiedzą co ze sobą zrobić lądują ( tak jak ja już po wakacjach) w liceum. Tu jest czas na zastanowienie się. Oglądałam ostatnio opinię psychologa, który twierdzi, że dzieci powinno się ukierunkowywać od 5 roku życia. Na początku sobie pomyślałam, ale jak, przecież to jest odbieranie dzieciństwa, prawda? Ale w gruncie rzeczy coś w tym jest. Każdy z nas jest z czegoś dobry - jeden odnosi sukcesy w sporcie, drugi rozwiązuje zadania matematyczne bez kiwnięcia palcem a trzeci maluje jak Picasso. W wieku 5 lat już przejawiamy drobne talenty, gdyby rodzice lekko nam pomagali to rozwijać, chociażby przez zabawę to może dzisiaj nie stalibyśmy przed takim dylematem? Ja wybrałam liceum, gdyż po pierwsze mam blisko, bo praktycznie koło domu. Większość mojej klasy i szkoły ogólnie woli dojeżdżać, do Nysy czy Brzegu, chociaż ciężko z dojazdami i osobiście nie wiem po co się tak męczyć. No ale, tutaj nie będą i już. Więc wychodzi na to, że właściwie pójdę tutaj sama, może z jedną koleżanką. Chciałam jeszcze poruszyć kwestię - wszyscy mówią : "idź na te które są przyszłościowe, nie bierz kierunków z księżyca". No tak a jakie są przyszłościowe? Informatyk - odpada, totalnie siebie w tym nie widzę - lekarz - oo nie, chemia  i choroby to nie moja bajka, weterynarz - absolutnie, architekt - no może i przerysuję ładnie, ale własna twórczość mi kompletnie nie wychodzi. I tak dalej i tak dalej. Chodzi o to że nie każdy nadaje się do tych "przyszłościowych" zawodów. Dlatego tyle ludzi na studiach, wciąż nie wie co ma robić, nie wie nawet co lubi ba. Ja osobiście chyba pójdę w języki. W miarę dobrze mi się ich uczy, no i chyba mają przyszłość. Tak czy inaczej, powiem szczerze - mam 16 lat i do diaska nie wiem co chcę ze sobą zrobić,